Eagle Track Zipline...Wauw!!

Vandaag hadden we een vroeg ontbijt met degenen die fit waren...Annick was vannacht ziek geworden en kon echt niet mee... Raf voelde zich ook niet goed en bleef bij 't vrouwke. Dat was erg jammer natuurlijk want dit was iets wat iedereen graag wou doen maar sommige dingen heb je niet te kiezen.

De chauffeur was goed op tijd want er was een marge van een half uurtje maar hij was er dus al meteen! Je kan al wel raden wie er daar als eerste groep aan de eagle track aankwam! 

Een soort van 'helemaal' in topvorm, we mistten er 2 natuurlijk, werden we toch meteen meegezogen in de roes van het hele gebeuren! Papieren invullen, lockertjes, veiligheidsgordels (hoe noem ik het anders), helm, flesje water... een houten haak waarvan ik nog dacht dat het zou dienen om u ergens aan vast te klampen, bleek de rem te zijn;-) enfin... de hele rimram brengt toch een speciale sfeer van 'komaan, dees kunnen we'. Zelfs ikke, de enige die hierover wat getwijfeld had... stapte vol ongeduld in de pick-up die ons naar de start bracht met 2 begeleiders. Het zat allemaal erg goed in elkaar, we hadden toffe mannen mee om ons heel over dat traject te loodsen. Die deden dat ook zo koddig! We sjeesden al hangend aan de kabels van het ene naar het andere platvorm. Wel goed de voeten omhoog om te 'landen' anders kan het wel pijn doen, op tijd remmen indien nodig ook...We liepen over wiebelbrugjes en klimtouwen. Zoals een hoogteparcours maar dan 'echt'... echt hoog40 a 50m, echte natuur(jungle en rijstvelden), echte ziplines van 200m enz en ook echt professioneel en echt leuk! En echte begeleiding die weet van aanpakken, Sofie had een wonde aan haar hand opgelopen en het werd ter plaatse meteen verzorgd en eens we veel later klaar waren werd het nog eens herhaald, ze waren dus echt attent ook. Wij hadden trouwens het langste traject gekozen met de vroege vogel korting... dwz dat je 's morgens al vroeg er naartoe gaat... dat is echt een aanrader! We kregen er nog eten bij nadien, op weg naar het buffet liep Mila op kop. Het kind weigerde plots om nog verder te stappen... ze had weer een beest gezien!! Zo'n spinnenweb op ooghoogte... dan krijg je dus koude rillingen van het idee 'oooh, ik liep daar bijna op he' Niet moeilijk dat ze terugdraaide en ik zag in eerste instantie niet waar ze het over had maar durfde gelijk ook niet meer verder ;-)

Na de taxirit terug deden we een hazenslaapke en nadien een wandelingetje, 't is te zeggen Joeri Jef en ik vertrokken toch maar we geraakten niet ver. Bij een lokale tempel namen we een smoothie en liet ik mijn voeten masseren :-) wat dan weer veel langer duurde dan ik had gedacht maar die mensen spraken geen Engels... dus bleef ik flink zitten. Joeri en Jef geraakten in gesprek met een jonge monnik dus die waren ook bezig, naar goede gewoonte begon het weer te regenen tegen 17u dus moesten we nog wat langer blijven... Sofie was er intussen bij gekomen. Toen de regen wat minderde zijn we maar terug naar 't hotel gestapt. Om te informeren wie er wel mee ging eten vanavond... nog steeds met 7...

Hopelijk is iedereen morgen een beetje in orde want we gaan de olifanten eten geven.