3 dagen later...

31 juli 2018 - Lille, België

Zaterdag de 28ste was onze laatste dag in Thailand... en hij was er (voor mij) te veel aan! Je hebt er niks aan gewoonlijk… hoewel het een ontspannen dagje was met in de voor middag tijd om nog wat te zwemmem en tegen 11.30u een frisse douche en alvast uitchecken om 12u.Tegen 16u zouden we ons aan t zwembad nog kunnen douchen alvorens de bus naar de luchthaven zou komen.

Het idee om naar een shoppingcenter te gaan was ook goed, daar zouden we lekker in de koelte kunnen rondlopen en de laatste souveniers e d zoeken. we hadden ons netjes voor de deur laten afzetten door een taxi, met blije chauffeur en luide muziek (helemaal top)... op de terugweg echter moesten we een stukje stappen en besloot mijn lijf om er geen zin in te hebben! Ik geraakte maar nipt terug aan het hotel en was even helemaal het noorden kwijt. Ik ben toen gaan liggen met mijn voeten omhoog en hoewel ik gemeld had dat ik dat ging doen, was Joeri me blijkbaar 'kwijt'! Ik moet ingedommeld zijn (flauwgevallen of in coma gesukkeld kan ook best) want ik schrok ineens op toen ik Joeri op den achtergrond hoorde foeteren dat het hoog tijd was om klaar te maken voor de transfer naar de luchthaven en bla bla. Toen kwam ik erachter dat de beschikbare douche waarvan sprake was, niet echt een douche was waar je even in alle rust kon gaan onderstaan maar gewoon een openbaar, langs de straatzijde ding, waar je u efkes afspoelt als je uit het zwembad komt met badkledij aan… geen deur dus. Tja… had ik dat geweten dan had ik wel int zwembad gesprongen de moment ik daar oververhit aankwam natuurlijk! Met wat hulp van Mila en Maud heb ik me dan ietwat opgefrist en prima binnen de tijd nog in het busje gesleept waar airco was. Ik koelde weer wat af en de hartslag werd weer beter maar er kwam knallende hoofdpijn in de plaats… joepie!… hoofdpijn, daar kennen we alles van! Langleve de apoheek ;-) De rest van de rit en vluchten was wat wazig maar dat is daarom geen nadeel… een 'bewuste' lange vlucht is ook niet fijn… Luchthaven in Iran

Den Dirk van Diane kwam ons halen aan de luchthaven van Dusseldorf, hij stond al aan de deur te wachten en tegen 13u lokale tijd kwamen we dan eindelijk thuis en wist de wasmachine niet wat er loos was ;-) Ik had nog steeds hoofdpijn maar ploeterde dapper door de vuile was... Maud, die haar vriend zo lang had moeten missen fleurde weer helemaal op bij het weerzien :-)

3 dagen na de oververhitting… nog steeds hoofdpijn. En met Joeri alweer op weg naar Italie voor zijn werk kwam het slechte nieuws dat mijn 95 jarige moemoe snel achteruit ging. Ik ben nog rap rap vertrokken om haar te zien maar ik kwam te laat, ze was al overleden! Ze heft er wel alls uitgehaald wat er te krijgen was maar daarmee zit onze Thailand reis er nu echt wel op... het leven van alle dag roept alweer om de volle aandacht… 

RIP moemoe en misschien tot nog eens, Thailand

Foto’s

4 Reacties

  1. Diane:
    1 augustus 2018
    Oh Peggy, zo spijtig dat een leuk avontuur zo moet eindigen. Hopelijk voel je je al wat beter ondertussen en wordt de hoofdpijn snel vergeten en kan je de leuke herinneringen nog lang koesteren. Onze innige deelneming met het overlijden van jouw grootmoeder. Veel sterkte voor de hele familie. Xxx Diane
  2. Gerda:
    1 augustus 2018
    Inderdaad,een beetje in mineur geëindigde maar onthou de mooie herinneringen, zal ni moeilijk zijn. Onze oprechte deelneming bij het overlijden van je grootmoeke, de hitte van de afgelopen dagen zal haar ook geen goe gedaan hebben, ook daar resten met de tijd mooie en soms weemoedige herinneringen.... Groetjes, G & J
  3. Lea en Ludo:
    1 augustus 2018
    Heel veel sterkte met het overlijden van jullie moemoe . Spring maar eens binnen bij ons als ge tijd hebt .

    Groetjes Lea en Ludo
  4. Jaszy:
    1 augustus 2018
    ♥️