De laatste dag in Hoi An

14 juli 2016 - Hoi An Ancient Town, Vietnam

oude  bommerkesGeschreven door Joeri,

Op onze laatste dag in hoi An hadden we geen spcifieke plannen. Na het ontbijt rond 9:30 zijn we nog wat op de hotelkamer blijven plakken tot een uur of 11. Onze laatste was werd net naast het hotel afgeven (waar we ook de brommerkes gehuurd hebben)en er werd een prijs oud ventje op oud brommerkeafgesproken. De was wordt  per kg afgerekend en ik 'dacht' dat het 2 kg was, de verkoper dacht eerder aan 3kg. Uiteindelijk werd het dus 2kg (en 3 Euro). Hierna te voet richting de oude binnenstad om mijn eerder bestelde hemden (met korte mouwen) te gaan passen. Het restaurant voor het diner  werd gereserveerd voor 19.00h (= ook de eerste keer dat we dat doen).Het restaurant noemt 'Streets International' en leidt jongeren van de straat gedurende 18 maanden op tot kok, ober, afwasser e.d. Een mooi initiatief dat we graag wilden steunen ook al omdat er volgens reviews het eten heerlijk was. Hierna wandelden we richting dezelfde winkel als waar de vrouwen hun kleren hadden laten maken. Het passen deed geen pijn bij mij en nadat ik elk hemd had gepast konden we richting 'Madame Khanh'. zij is bekend voor 'banh mi'. Dit is een Vietnamese interpretative van een smoske. Het broodje is ongeveer hetzelfde, al de rest is verschillend. Het is heel makkelijk kiezen, nl. de pikante of de niet pkante. Wij kozen 1 niet pikante en 3 'medium' spicy. Uiteindelijk zat er tussen de 3 medium pikante een heel groot verschil in pikantheid. De 'scoville' schaal (google dat maar eens) stond op licht oranje. Na de broodjes zijn we richting de dagmarkt gestapt wat ongeveer 15 minute strompelen was. De markt bleek een groot overdekt gebouw te zijn waar  tientallen eetstalletjes in gevestigd waren. filmke maken van de vissersOmdat we net gegeten hadden dus weinig interessant voor ons. Rond de overdekte markt zaten de fruitverkopers en aan de achterkant (bij de rivier) zaten (stinkende volgens sommigen) de vis- en schaaldierverkopers.  zicht over de rivierOp de weg terug naar het hotel kwamen we nog 'internationaal' groepje jongeren tegen op de fiets. Zij waren aan de rand van de rivier even gestopt en net toen ze een groepsfoto wilden maken kwamen wij  voorbij. Na het maken van enkele groepsfoto's nog een praatje met deze jongeren gemaakt. Bleek dat ze uit: Roemenie, Portugal, Australie en Groot Brittanie (naar het schijnt een te verwaarloze  mini eilandje ergens voor onze kust dat met niemand rekening wil houden). Na het afscheid van deze groep zijn we wat verder in de straat ons middagshake-ske gan drinken. Voor Mila, die zot is van aarbeien, ook de eerste keer dat er aardbeienshake beschikbaar was. favoriete bezigheid in de namiddagDaarna, in het al toeristisch drukker wordende stadsgedeelte terug naar het hotel gewandeld. Hier alle baggage al gedeeltelijk terug ingepakt en de sleutels van de brommers, die we uiteindelijk niet gebruikt hebben vandaag, gaan afgeven in het 'stalletjte' net naast het hotel (waar je ook de was kunt laten doen en sapjes drinken). Daarna nog wat gerust en rond 18,30 terug de drukke straat op richting de kleerwinkel en het restaurant. Mijn hemdjes lagen klaar in een plastieken zakje en 100 meter verder was het restaurant. Nadat een vaste medewerker ons onze tafel had aangeduid kwam steeds een 'trainee' (= een staatkind in opleiding) en een vaste medewerker onze drankjes en onze menukeuze opnemen. 2 voorgerechten en 4 verschillende hoofdgerechten werden gekozen. groepsfoto bij avondmaalAl het eten was voortreffelijk en er werden zelfs 4 desserts gekozen dewelke ook weer zeer lekker waren. Hierna door enkele kleine steegjes richting de 'Japanse brug' gewandeld alwaar we een winkeltje hadden gezien met oude propaganda posters uit de oorlog tegen de VS. Hier hebben we drie posters gekocht waarna we naar de 'Purple Rain' zijn gestapt voor de afsluiting van ons bezoek van Hoi An met een cocktailtje. Langs de uiterst roemoerige dijk gewandeld waar elke kroeg met de nodige 'boenke-boenke'-muziek jongeren probeert te lokken richting ons rustig cafeetje. Purple Rain cafeAls 'verkoopsargument' hadden ze daar een puppie die natuurlijk de nodige aandacht kreeg. Met een draaitrap naar de eerst etage gegaan alwaar we op het terras ons drankje konden nuttigen. Happy hour was tot 21.00 uur en was dus net voorbij (het was 21.15). Na de drankjes terug langs de boenke-boenke-dijk richting het hotel gewandeld. De was, die ik vanochtend had afgegeven lag klaar aan de balie. Terug in het hotel rond 22.15. Morgen vliegen we vanuit Da Nang naar Da Lat

​ps. vandaag extra veel foto's

Foto’s

2 Reacties

  1. Karen:
    14 juli 2016
    Wat een leuk gezinntje daar in dat restaurantje. Dat lijken mij wel sympatieke mensen!
  2. Lief:
    14 juli 2016
    Ja Joeri, die coiffeur heeft goed werk geleverd het resultaat mag er zijn. Peggy is dat het couture kleedje, prachtig heel mooi. En de 2 girls al even mooi en genieten, het straalt er gewoon vanaf. De foto's zijn wel opvallend veel van boten, mist er iemand zijnen boot. Geniet ervan.