verhuis naar Da Lat

De taxi kwam pas tegen 11.30u dus hadden we ale tijd om rustig in te pakken, ontbijten en nog een klapke bij de receptie te doen want die meisjes kenden intussen onze namen en waren altijd keivriendelijk en vroegen steeds wat we gingen doen en of het leuk (of lekker) geweest was nadien ;-) Jaja... we werden verwend bij de River Suites! Maar wanneer de taxi er was, waren we wel weer weg.... op naar Da Lat waar het mooi en vooral ook FRISSER is. De fruitstreek met oa aardbeienvelden... ​We rijden van Hoi An naar Da Nang airport, wat binnen een paar jaar een internationale luchthaven wordt, lekker dicht bij al de enorme decadente hotels die ze daar nu aan het neerpoten zijn en waar alle locals voor op straat gezet worden (we zagen tijdens de rit de overgang van hoe het was naar wat het gaat worden en ik kan alleen maar hopen dat die arme mensen een onderkomen en beter werk in de plek krijgen want ik geloof nooit dat het soort toeristen die naar dat soort hotels reizen ooit buiten de hoge muren zullen gaan)

Op de luchthaven bij de security check lag in het vuilbakske een wapen... zo'n plasticken mittrailleur (dus iemand had dat in zijn rugzak zitten he...) wij rollen met ons ogen en lachen wat, ondertussen moet Maud ook haar baggage openen, bleek dat ze in haar pennenzakske een schaartje had zitten, den deugniet mocht het schaartje bij de andere wapens gooien! Toen we haar zeiden dat ze daar met het inpakken voortaan beter op moest letten bleek dat dat schaartje al vanaf Lille city in de handbagage zat... kortom de security op Schiphol, een dag na de aanslag op Istanboel-Attaturk, was minder goed dan die van Da Nang...

Verder liep alles gesmeerd met een Burger King als middagmaal en een bus om naar de vlieger te rijden. Het was een klein vliegerke, binnenin had het meer van een bus maar we hadden plek zat en kregen zelfs een waterke tijdens de vlucht van ca 1u30m. Bij aankomst informeerden we eerst bij de taxi stand, de rit met een grote taxi zou 190.000 Dong gaan kosten bij Lado taxi... de bagage kwam intussen al aanrollen (klein vliegerke met grote voordelen, gaat allemaal rap vooruit) en hup, we stonden al buiten. Omdat er toch iets mis moet gaan was dat vandaag de taxi... we zagen niet direct een Lado taxi, dan maar een andere grote gepakt. 1ste vraag is altijd 'wa mutta koste' (in't Engels dan) maar 't was weer ene die geen Engels kon... tja, er stond een meter in (ziet er proffesioneel uit) dus wij in de taxi en bij aankomst dubbel zoveel betalen natuurlijk (we hadden het kunnen weten he)

Het hotel is gewoon bagger eigenlijk... of het vorige was veel te goed voor ons, dat kan ook. De eerste keer dat er niemand ons komt verwelkomen en ja, dat valt op want dat doen ze allemaal (behalve hier dan) Geen lift... Joeri bracht zelf alles naar 't eerste verdiep (ook raar want gewoonlijk staan ze te springen om dat voor je te doen) Nog af te wachten wat dat wordt...

​Frisser is Da Lat echt wel, we hadden het zelfs wat koud soms vanavond want het was ook wat regenachtig tijdens de eerste verkenningsronde. We gingen eten bij Trong Dong om te beginnen, Joeri had dat gezien bij TripAdvisor en dan is dat gewoonlijk ook goed. Zo bleek ook nu want we hebben weeral lekker gegeten.
Om af te sluiten zochten we ons een gezellig terrasje (An café) om nog een smoothy te drinken...Yummie en eindelijk aardbeien voor Mila en een lauwe koffie voor Joeri (jammer want hij was wel lekker anders)


Hopelijk slaapt het hotel beter dan het doet vermoeden...