beestige dag en zakske trek

De dag begon goed, heet zoals altijd maar nu met koeien die plots over het muurtje kwamen... niet zomaar koeien hoor, maar de meest gefotografeerde strandkoeien van Krabi. 'vinden de mensen leuk' zullen ze gedacht hebben.

Voor sommigen kon het ontbijt niet rap genoeg voorbij zijn nochtans want we gingen met de 'motobikes' rijden... leuk! Behalve voor Maud, zij zag dit echt niet zitten en geen idee waarom. Maar goed, wij gingen er toch vandoor, wel pas na een duik in het zwembad want het was toch wel heeel heet.

Na honderd meter zat al een varaan op de weg die zich snel uit de voeten maakte toen hij ons in de gaten kreeg, geen foto dus. Nu we mobiel waren hadden we de kans om te stoppen waar we wilden natuurlijk en dat was toch ook weer heel plezant... zo kom je bij een winkel (lees luifel met spullen onder) en koop je naft in een cola fles voor de brommer, en dan zie je onder het afdak ernaast een kappersstoel... wij vonden het helemaal top! We namen ook een kijkje in Nuea Khlong, het dichtst bijzijnde stadje op ongeveer een uurtje rijden (aan ons tempo dan) We smolten er zowat weg en hielden het bij een korte wandeling en iets gaan eten bij de lokale middenstand. En gezien je hier overal kan binnenkijken voelde ik me zo vrij een foto te nemen van een werkplaats waar een man aan motoren zat te werken (voor ons vader he, die vind dat wel wat).

Op de terugweg stopten we nog bij een fruitkraam, veel hadden ze niet maar toch weer bananen en rambutan op de kop getikt. Die bananen werden nog een stressfactor nadien... de schattige aapjes (diegene  Ilse nog wou meepakken) zaten er weer, althans ééntje... en een hele hoop die wat verder bij mensen met een traiteurbrommerke wat te eten kregen. En wij stopten natuurlijk want dat was weer een foto waard! In geen tijd waren we net als die andere mensen omsingeld door apen en ik zat daar met een banaan in mijn hand (ah ja, voor die ene aap,,,) en een zakske met bananen aan mijn voeten op de brommer! Toen er een aap met mijn zakje banaan wou gaan lopen (en ik maar trekken aan da zakske, met grote schrik) kwam ik nog net op 't idee om die banaan in mijn hand weg te gooien, en als Joeri met Mila niet in mijne weg hadden gestaan dan had mijnen brommer voor de eerste keer op zijn achterste wiel gereden wellicht... jammer voor jullie, weer geen foto of filmpje (dat had wat geweest!!) Ik weet niet eens of die beestjes iets zouden doen hoor maar die kwamen van overal en ik had dus de schrik van mijn leven he... en wij gaan morgen naar de jungle, dat wordt nog lachen!

Nog even tonen hoe stoer ons Mila wel is, zij heeft dus helemaal zelf met de brommer gereden met de papa achterop. Eerst durfde ze niet en op 't laatst kreeg ze er geen genoeg van!! Maud heeft een rustdag genomen en is 's avonds toch even achterop mee gereden toen we gingen eten.

we zij ook op een gegeven moment voor de politie moeten stoppen trouwens... we gebaarden van Belgische 'krommen haas' en mochten weer verder snorren, hier kan alles!

Morgen verhuizen we weer...

@ BOMPA, NE GELUKKIGE VERJAARDAG HE XXX

dada