bezigheidstherapie

We deden eens gek vandaag! Ipv eerst te ontbijten gingen we nu eerst snorkelen... om het spannend te houden he... en ook omdat Maud nog zo goed lag te slapen, we lieten haar stilletjes doen en doken de zee in. We waren de eerste in 't water en dat heeft zo zijn voordelen, bv nog keuze aan parasols en stoelen en ook nog minder heet. Een hele school vissen kwam voorbij toen ik met Mila op pad was. Het koraal op de foto was dan ook beter te bewonderen want als je er dicht bij komt of naar wijst dan floepen die mooie kleurtjes weg en dan lijkt er niets bijzonders aan. Net toen we wilden gaan kijken of Maud al wakker was, om te gaan eten, verscheen ze zelf. We kwamen haar aan het zwembad tegen, ze had niet goed geslapen vannacht en was nog moe. Na het ontbijt gingen we dus weer maar met ze'n 3 naar zee, en 1-tje ging weer rusten.

Toen we uitgesnorkeld waren gingen we met de brommers op stap, richting gezellige drukte onze neus achterna... we belanden ergens om iets te eten, de blikvanger aldaar was een verwende hond, die van de meisjes zeker op de blog moest dus bij deze... Hij zag er dan ook om op te eten uit, als je dan rakker buiten bekijkt weet je dat deze een bofkont is!

Even later zagen we bij de lokale apotheker nog dit poesje... en die hoort ook in het rijtje gelukzakken thuis, zoveel is zeker.

Ik vind het meestal niet leuk om af te dingen op de gevraagde prijzen, hoewel je overal leest en hoort dat je dat absoluut moet doen... maar onschuldig vragen wat dit en dat moet kosten en dan zeggen 'special price if i buy 2?' dat lukt me wel en het werkt... maar dan mag het niet net beginnen regenen op dat moment. En al zeker niet voor het eerst sinds maanden aldaar... het vrouwke waarbij ik dan net enkele euro's heb afgeprutst verteld ons dat ze zooo blij is met de regen die dus net begon, omdat het al zolang droog is en ze geen water meer heeft. En water kopen is zo duur zegt ze er nog bij... allemaal luchtig en met de glimlach zo van "niet leuk voor de toeristen maar ik ben toch heel blij" en dan denk ik bij mezelf dat ik voortaan de moeite niet meer doe en voel ik me een tikkeltje schuldig...

Niet te lang want aan de over kant van de straat gaan we lekker decadent schuilen voor de welgekomen regenbui en gebruiken de tijd nuttig... een drankje, plaspauze en ondertussen afkoelen en rusten... multitasken is dat zeker?

Nadien shoppen we verder, betalen de volle pot... geen flauwe kul want wie weet wat voor onheil er dan op ons afkomt! Als we er genoeg van hebben hobbelen we weer naar de andere kant van 't eilandje. Na de nodige opsmuk zijn we weer aan wat eten toe... en als je dat dan allemaal neerschrijft achteraf, dan valt het echt op dat we hier wel erg goed ons best doen om niets nuttig te doen... zelfs foto's trekken wordt stilaan vergeten! En morgen nog een dag te gaan op het eiland hier...

dus doen we... niks

saluukes