Buiten douchen

De meisjes en Joeri sliepen lang vandaag, ik niet want ik was aan het smelten. Even schetsen hoe dat kwam. Alles is hier gemaakt van bamboe, de achter- en zijkanten van de hut zijn dicht, de voorkant is aan  het water en volledig open. Zodoende geen airco (zou zot zijn) enkel ventilators en klamboe's boven de bedden. Als dan 's nachts, pakt een uurke, de electriciteit uitvalt dan schiet er enkel de klamboe over en die doet niks tegen de warmte (ieder zijn job) Dan beginnen sommige mensen uit Lille dus spontaan te smelten of toch te denken dat ze dat doen. Ergens tussen 5 en 6 uur ben ik buiten in de hangmat gekropen om daar nog wat verder te doezelen. 

Toch pas laat aan het ontbijt, de dames hadden de stroompanne zelfs niet gemerkt. Nadien vertrokken we met de brommers voor een grote tocht... of toch niet want ergens halverwege zagen we eigenlijk de bui al hangen maar onverschrokken (of dom) als we zijn bleven we gaan en net toen de Vietnamregen begon was er niets deftig voorhanden om te schuilen. *Wijze les, als de locals stoppen om een poncho aan te trekken NIET TWIJFELEN, da waait niet over en je zal niet ontsnappen!! Zoek uwe jas of een afdak of niet... en doe zoals ons, doe opt gemakske en dan kan je in een hoosbui onder een boompje op zoek naar de poncho's. Tegen je die gevonden hebt ben je al doorweekt en moet je (in ons geval) de keuze maken wie een poncho krijgt en wie niet ;-) want wij denken altijd dat het niet zal regenen maar 'voor de zekerheid zullen we er 2 meenemen' en dat zijn er dan presies 2 te weinig. Allee, de kindjes kregen de poncho's en voortaan zeulen we er 4 mee zenne... Daar was het niet klaar mee want dat duurt wel even zo'n onweer. Aan de overkant van de straat zagen we een klein hutje waar we hoopten te kunnen schuilen, ik weet niet wat we dachten maar dat er iemand in dat hutje zou wonen, dat hadden we nooit kunnen verzinnen. We bleven dan maar netjes aan de buitenkant onder de oversteek van het dak wat met zijn vieren op en rijtje staan tot de regen wat minderde. Toen we doorgingen mijn topje even uitgeschoten om uit te wringen (er was toch niks of niemand in de buurt, anders stonden we daar niet he) We maakten rechtsommekeer, kortste weg terug naar onze 'hut'. Heel de rit nog regen gehad, toen ik stopte stond Joeri te vloeken, hij was onderweg zijn zonnebril kwijtgespeeld...een kostelijk geval uit zijn collectie en zijn favoriete exemplaar. De meisjes gingen al naar de kamer en wij nog even een stuk terug op de bumpy road op hoop van zegen maar we vonden hem niet meer terug... jammer. Tegen we op de kamer kwamen konden we gelijk van de ene in de andere douche... nooit gedacht dat ik hier nog warm water zou willen gebruiken maar vandaag dus wel! Het is uiteindelijk zelfs heel de dag nog regenachtig gebleven... we deden dan maar een dutje, lukte beter omdat het 'nog maar' 28 graden was met de regen.

Voor vanavond hadden we een 'Hot Pot' besteld om te eten. Dat leek wat op het systeem met de wokpan in Hanoi. Alles werd aan tafel gebracht en in het midden staat een vuurtje, deze keer met kookpot gevuld met water, je krijgt een korte instructie van wat eerst in de pot moet en je kan starten... ideaal jobke voor de Joeri! Als het klaar is, alles in een kommetje en alles samen opeten. Intussen maak je het volgende klaar, alweer erg lekker!

Morgenavond reizen we weer verder, met de nachtbus naar Hue.

Seeyou