Het fruitraadsel

21 juli 2016 - tp. Phan Thiết, Vietnam

Er is wat opgevallen hier in huis!
ons fruitassortiment...Alle dagen vers fruit is leuk.. en soms is het weer weg. We dachten, als je dat niet op hebt gegeten bij de namiddag opkuis, dan nemen ze dat weer mee... logisch! Maar omdat ik nogal curiues van nuture ben, had ik ook al gezien dat er achter het aanrecht (er is wat ruimte tussen de kast en de raam) een  banaan lag waar gekko's hun dorst aan kwamen lessen. Gisteren hadden ze bananen, passievruchten, dragon fruit en ramboetans (smaakt en lijkt hard op een lychee) . Toen we vanochtend opstonden waren de ramboetans en 1 passievrucht 'verdwenen'. Toen we achter het aanrecht keken, lag daar 1 passievrucht en een half opgegeten ramboetan. Voor ons waren er 2 mogelijkheden: 1/ de poetsvrouwen waren al eens binnen geweest terwijl wij nog lagen te slapen of 2/ 1 of ander beest had die vruchten daar heen 'gesleept'. Dit kan zeer zeker niet door een gecko gebeurd zijn. Een passievrucht is een 'balletje' van ongeveer 7 cm in diameter. Toen we richting onbijt toogden, kwamen we de Nederlandse General manager tegen waarbij we het verhaal vertelden. Dat de poets- of fruitdames daar achter het aanrecht fruit zouden gooien dat geloofde hij niet. Hij vermoede aan een 'kokosmuis' of 1 of andere kleinere eekhoorn dewelke zo klein zou zijn dat hij door de gaten in het houtsnijwerk zou passen. Na het ontbijt is de manager met een poetsvrouw komen kijken en werden alle 'fruit-karkassen' dewelke al een tijdje daar verzameld werden achter het aanrecht vakkundig opgeruimd en gepoetst. 
 ​Hierna zijn we met zijn allen een tijdje aan het zwembad gaan liggen maar zelfs in de schaduw moet je nog regelmatig een plonske doen om niet oververhit te geraken. Iets na 13.00 uur terug naar de kamer om daarna in het restaurant te gaan lunchen.  Er zat nog een Koppel met een iets oudere zoon te lunchen en de vrouw hiervan liet op een gegeven moment haar mes en vork vallen en nam haar bord mee richting de keuken. Ze was zeer boos omdat ze iets in/tussen haar eten gevonden had. Wat het juist was, dat weten we nog niet. Morgen gaan we het zeker nog vragen.
ps. Ondertussen weten we dat het was omdat haar kip en varkensvlees nog rauw was. Dus geen beest of een afgehakte vinger in haar eten...

Tegen 15.00 uur hebben we eindelijk de bus van het hotel genomen richting Mui  Ne en Phan Thiet. We hebben alweer een volle waszak en deze mocht ook mee. Na een race van een half uur kwamen we aan het full moon resort aan in Mui Ne. Dit is de hotelversie van ons resort (wij hebben een strandbungalow). Hier uitgestapt omdat de buschauffeur veeeel te snel en gevaarlijk reed. Met onze waszak in mijn handen (Joeri) eerst een 'laundry' (wassalon) gezocht. Voor net meer dan 1 euro per kilo wordt onze was gewassen en gestreken. (zonder dienstencheques). Hierna de volle 25 meter verder gestapt en een trendy ijssalon 'binnengestapt'. Ieders een coupe met drie bollen. Trendy ijssalon = Westerse prijzen. Toen de straat overgestoken en naar een geldautomaat gestpat en naar een micro-supermarket (wat drank gekocht enz...). Naast de kleine supermarket was er een koffiebranderij gevestigd. Hier een halve kilo, lokaal  gekweekte Arabica-koffiebonen (van Da Lat) gekocht voor 4 Euro. Aan de overkant van de straat hebben we dan uiteindelijk weer 2 motorbikes gehuurd tot morgenavond. Eerst een literke naft in elke brommer laten doen en daarna wat rond gecruised. Tegen 18.00 nogmaals naar een seafood-restaurant gegaan. Mr. Crab bleek goede zaken gedaan te hebben want die had al  2 of 3 restaurants onder dezelfde naam. De meisjes allemaal scampi in 1 of andere vorm en ik een gegrild viske besteld. kiest uwe vis of seafood maar uit en wij doen de rest!Op het menu stonden ook enkele exotische gerechten zoals: slang en baby-zeeschildpad in verscheidene vormen (soep of in zijn geheel gegrild enz...) . Na het eten zijn we met de brommerkes terug richting ons verlaten stukje paradijs beginnen rijden. Ergens onderweg nog gestopt voor enkele verse sapkes. Tegen 21.00 uur waren we terug in onze hut en weet je wat.......

Er lag 1 ramboetan terug achter het aanrecht. Dit wil zeggen dat die kokosmuis of die mini-eekhoorn nog steeds ons fruit terroriseerd.  We hebben een foto van de fruitschaal getrokken en zullen morgen zien welke stukken fruit vd nacht weer pootjes gekregen  hebben.  Het raadsel van het bewegende fruit is nog steeds niet opgelost dus.....  

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

3 Reacties

  1. Brigitte:
    21 juli 2016
    Ja ,de diertjes zullen een paar goei adreskes kennen waar ze lekker fruit voor het kiezen hebben.
  2. Karen:
    21 juli 2016
    Geef die beestjes maar ns ongelijk. Als dat daar allemaal voor het rapen ligt, waarom zou je dan nog in een boom klimmen. :-))
  3. Lief:
    22 juli 2016
    He,he, ik ben weer mee. Wat een belevenis en mooie foto's, toch prachtig die tenen van Peggy. Die mojito op een lils terras zie ik ook wel zitten, volgens mij smaakt die daar ook goe, bij onze zwoele belgische temperaturen. En die fruitpikker, er zit niks anders op dan om de beurt wacht te doen, zodat we eindelijk te weten komen wat jullie zo terroriseert, ben benieuwd en wordt vervolgt. Zonnige groetjes uit belgenland