laatste dag Mui Ne

Op onze laatste dag volledige dag in Mui Ne gingen we proberen enkele dingen te combineren. Na het ontbijt eerst met onze brommerkes richting de 'Witte Duinen'. Traditioneel total onvoorbereid (schoeisel, klederen tegen de wamte, enz..) kwamen we na een brommer-ritje van een half uur aan. Aangezien er minstens een boom stond voor de brommerkes onder te parkeren mochten we gelijk 10000 Dong betalen (5000 per brommer). Hierna werden we direct aangesproken voor ne Russische jeep of quad te huren. Eerst efkes wachten he vriend, we gaan eerst efkes den boel verkennen, drinken en dan beslissen. Zo uitgestrekt  leken die 'witte duinen' dan ook weer niet dus na het aanschaffen van een 1,5 liter fles water beslist om te voet de duinen te gaan verkennen (ipv met nen jeep of quad). Bij 35 graden over mul wit zand lopen voelt aan als 50 graden in de woestijn lopen. Na enkele minuten klefferen door het mulle zand kwamen we een afdakje tegen waar we wat voor de zon en hitte konden schuilen. Ikke als enige verder om ne witte zandberg te 'beklimmen'. Na enige minuten stond ik, zwetend als een kermis-koerspaard, op den top. Hierna terug naar het begin vd duinen om wat frisco's te kopen voor de nodige afkoeling. De brommerkes terug gestart en opnieuw het halve uur langs heel rustige glooiende wegen terug naar het hotel gesnord. Nog in elk brommerke 1,5 liter naft in laten gieten. Terug in 't hotel eerst een kwartierke afgekoeld in de juccuzi. Daarna snelsnel de brommerkes terug op omdat we voor 14.00 uur een stuk moesten gepasseerd  zijn waar de corrupte politie steeds controle houdt. Peggy nog speciaal efkes terug naar de kamer om haar rijbewijs nog te gaan halen. Na een 4-tal kilometer, op een stuk waar je altijd moet passeren omdat er geen andere weg is, stonden ze al met hun fluitje te spelen. Peggy met Maud achterop en ik met Mila mochten beiden stoppen. Rijbewiijs aub.... Dat van mij vermeld duidelijk dat  ik met nen auto, moto en brommer, traktor, trottinet, rolschaatsen, tank enz... mag rijden (gehaald voor 1989). Dat van Peggy is enkel nen B (voor nen otto) en dus kon de miserie en disussie beginnen. Der werd nen boek erbij gehaald om te laten zien wat het ging kosten. Uw brommerke 7 dagen geconfisceerd of een boete van  800.000 dong. Na wat palaveren en discussieren konden we de corruptie sponseren met 500.000 Dong (=20 Euro). Na de afkoopsom betaald te hebben, zijn we allen verder gereden en zijn we 2km verder eerst iets gaan eten. Hierna richting de 'rode duinen' gereden alwaar kinderen U proberen een matje aan te smeren om van de duinen af te kunnen glijden. Dan moet je eerst der wel opklimmen natuurlijk. Heel spectaculair was het allemaal niet en een kwartier later zaten we weeral op de brommerkes richting Mui Ne te brommeren. Bij een 'sapwinkeltje' gestopt en voor iet meer dan nen halve euro ieders een vers fruitsapke bested. Dan het laatste stukske gebrommerd  richting de verhuur vd brommers. De helmen en brommers afgegeven en toen heeft Maud een manicure- en Peggy een 'body-masssage' laten uitvoeren terwijl ik en Mila de was zijn gaan ophalen bij de 'laundry-service'. Toen Indisch gaan eten. Speciaal 3 keer  'no spicey' gevraagd tijdens het bestellen maar daar had de kok toch een andere mening over. 'heet' was de wrap van Maud en Peggy. Het 'naan-brood'  met look (lekker) met lamsvlees voor mezelf was stevig pikant. Toen een taxi staande gehouden die ons op een half uurke terug naar ons hotel heeft gebracht.