Zeil je voor het eerst

Geen topdag vandaag (20/07/16)
​Maud stond op met hevige hoofdpijn en kon met medicatie weer haar bed in. Mila is nu helemaal ziek, ze ging wel mee ontbijten maar kroop nadien in ons bed om uit te zieken. Joeri kreeg om 09.30u zijn theorie van de zeilcursus die hij hier wel eens wou doen. Om 09.45u kreeg ik telefoon van de receptie om te vragen of 'de dochter' nog kwam ontbijten... ze hadden dus door dat we maar met zijn 3-tjes waren en vroegen zich af of ze nog kwam. Maud kon nog niet uit de donkere kamer op dat moment dus ben ik een bordje voor haar gaan halen... was wel handig want dan kon ze toch wat eten.

De oudjes hielden zich na de zeil les even aan het zwembad bezig in de voormiddag want er hing wat onweer in de lucht boven de zee, de instructeur wachtte eerst af wat het weer zou brengen. Toen tegen 12u het bericht kwam dat er gezeild kon worden tegen 13 u gingen we eens kijken hoe het met de kroost ging, Maud was door het ergste heen en zou mee gaan kijken, Mila was nog te beroerd en ging doorslapen...

We installeerden ons onder de parasol, Maud en ik met een boek en wat te drinken, Joeri dronk nog rap een colaatje en kon voor 't eerst op zee per zeilboot(je) voor de verderzetting van de les... Vond hij leuk hoor! Iets meer dan een uur waren ze op het water, toen hij terug was had hij dorst, geen tijd gehad om te drinken blijkbaar!

Achteraf gingen Joeri en ik nog even wat verderop in 't straatje een kijkje nemen, daar is ook een kraampje waar je wat drinken enz kan kopen. We kochten blikjes pepsi (voor in onze ijskast) een pakje koek met een cremeke tussen en een zakje chips voor de dames en zelf aten we terplaatse een soort wrap die we hier wel vaker zien langs de straatkant maar die we nog niet geprobeerd hadden... we dachten altijd dat het eerder iets als pizza was maar dat is het niet want ze plooien dat op als 't klaar is en steken dat in een stuk gazettenpapier om te eten uit het vuistje. Lichtjes pikant verder best lekker...

We doken in de tuin nog even in de jacuzzi terwijl de tuindames het onkruid wiedden (beetje raar, verder wel oke) en nadien met mijn boek nog wat op de zitzak onder het prieeltje om op te drogen. Tot een uur of 5, dan gingen we ons klaarmaken voor apperitief en avondeten. Mila had ook weer wat honger, hoewel het nog niet goed ging maar 't is al een begin! Na het eten maken we nog een wandelingetje op het strand bij volle maan om toch iets gedaan te hebben... hopelijk morgen meer!