Rustige dag in Hoi An

Iedereen had prima geslapen, misschien net daarom dat de Wilmssen-trein niet op gang kwam. Den ene had wat last van verkoudheid (aircoprobleem vermoedelijk) en den andere een wondje aan de voet dat eigenlijk wat extra zorg nodig had want anders blijft dat duren. Dus na het ontbijt besloten we dat de jongste in het hotel bleef zodat de voet/teen kon recuperen en ze wat bij kon slapen in het 'deftige' bed. Maud wou (tegen beter weten in) wel graag mee want we gingen te voet door de oude, auto en brommer vrije stad wandelen. Maar eigenlijk bleek al snel dat ze ook beter terug in haar bed kon kruipen... er kwam ook nog een stevige hoofdpijn opzetten en omdat we op dat moment nog maar 200 m van het hotel weg waren stapte ze gewoon zelf terug (en stuurde een bericht dat ze veilig weer binnen was). Zo waren we nog met 2... om de neus te volgen ;-) Je ziet hier veel mooie buffel lederen weekend tassen ed, Joeri had er wel zin in maar ik dacht dat het veel te duur zou zijn want sommige zaken (vb gsm) zijn gewoon hetzelfde als bij ons maar het viel nogal mee... we denken er nog over na want we hebben tijd. Hoi An staat ook bekend om zijn op maat gemaakte kleding, dat wilden we ook wel eens testen maar waar? 'Toevallig' werden we weer aangesproken door een vriendelijke jongedame en na een babbel van 10 min bleek zij toch even 'toevallig' in zo'n winkeltje te werken zeker... ne mens moet ooit ergens beginnen dus ze had geluk. Ik liet me alvast een kleedje aanmeten dat ik later op de dag al mocht komen passen, dan kunnen ons dames gelijk ook eens kijken.
​Nadien een snelle hap bij Madam Khan, op aanraden van de chauffeur gisteren... heel gemakkelijk, gewoon kiezen pikant of niet pikant en 3 tellen later heb je een broodje met groente en vlees in je handen wat lekker smaakt en weinig kost! Ideaal voor 's middags. We deelden de tafel met een Koppel uit Nieuw Zeeland en zo weten we weer al wat goede tips voor de volgende dagen hier..
De volgende stap was een kapper zoeken, we vonden hem weer een straatje verder en zodoende werd Joeri verlost van zijn wilde haren (en het vuil uit zijn oren werd er gelijk ook uitgepriemd...) Met een strakke Aziatisch zijstreep kwam hij van de stoel, terwijl ik wat stond te grinniken, mo verder is 't een fris coupeke :-)
Meer konden we niet aan en we slenterden dan maar terug naar het hotel, bij de Japanse brug nog een stoffen handtas om overdag mee rond te lopen op de kop getikt want wat ik bij heb is eigenlijk net iets te klein... en banaantjes voor onderweg en voor de thuisblijvers.
Ik deed even een late siesta tot het alweer tijd was om op eet- en pas tocht te gaan.

Mijn kleed lag al klaar om te passen, Maud heeft een top met lange rok en short besteld. Mila een top en ik nog 2 shorten... Morgen kunnen we weer passen (en is het kleed af) 'k ben eens benieuwd.

Het eten vanavond bij Bale Well was alweer heel gemakkelijk, gaan zitten, binnen de kortste keren stond de tafel vol (zonder kiezen) en werd er voorgedaan hoe het gegegeten moet worden en je kon starten. In dat hete weer is niet moeten nadenken al wel eens gemakkelijk, gewoon drinken kiezen maar dat is niet moeilijk gewoonlijk, en eten maar!

Morgen hebben we weer scooters en gaan we naar het strand (althans dat is het plan) Nog afwachten...  Baaaai