Te voet door Da Lat

Niet dus! Ik bedoel dat het absoluut niet goed slaapt! En daar heeft het ontvangst of het bed niet eens iets mee te maken... maar wat een lawaai! Het lijkt wel alsof die bussen hier los door de kamer rijden (de kamer die grotendeels uit enkel glas of plexi bestaat) En met rijden bedoelen we steeds Vietnamstyle natuurlijk, dag of nacht, er moet getoeterd worden anders werkt dat niet!
Iedereen vroeg wakker en met een slaapkop naar buiten... we zijn het ontbijt dat inbegrepen zit niet gaan proberen en gelijk het centrum ingedoken. Er zitten zoveel mogelijkheden wat eten betreft dat we zeker niets te kort zullen komen ;-)
​Nadien gingen we te voet op pad richting het meer, ideaal wandelweertje was het vanmiddag. Op het meer kon je gaan waterfietsen, zo'n zwanen modellekes of rond het meer met paard en prinsessenkoets meerijden, gelukkig zijn onze meisjes al groot zodat we er gewoon voorbij konden stappen. Toen we halfweg waren gingen we bij het meer op een terras waar mooie bonsai boompjes stonden even iets drinken en nadien zagen we aan de overkant van de straat de 'botanische tuin' van Da Lat... dat waren we toch al van plan te doen dus deden we dat er ook maar bij.   't Was lachwekkend bij wijlen... als je echt niet weet wat doen is het oke maar stel je er niet te veel bij voor. Een botanische tuin op maat voor chinezen, dus veel kitch. Toen we na een uurtje alweer klaar waren met 'stinkers in plastieken pottekes kijken', kwam er een regentje aan... en we stonden daar te voet, best een eind weg van het hotel. We hadden WEL poncho's bij (4 zelfs) maar besloten toch om even een kleine taxi (zonder de bagage is dat geen probleem) te nemen tot in het centrum. We lieten ons afzetten bij de 'windmills', een koffiehuis met daarboven een restaurantje, Maud had gezien dat je daar pizza ed. kon eten en dat wilden ze wel eens uittesten... goede keuze, 't was lekker! Tegen dat we ons eten naar binnen gewerkt hadden, was de regen wat minder erg en konden we langs het steegje naast de zaak vlug naar ons hotel vluchten waar we wat gingen rusten/lezen/bijslapen (onderweg nog snel een stuk of 6 andere hotels, met echte ramen binnengestapt, om te horen of we daar konden overnachten maar alles zat al volgeboekt blijkbaar). (*Joeri geschreven*) Tegen de avond was de regen weg en na de relatieve rust van de hotelkamer zijn we rond 17.30 richting het gekozen restaurant gestapt. 't Was maar 300 meter maar we moesten toch weer wat zoeken in de wirwar van straatjes waar het restaurant gevestigd was. Het werd 'Goc Ha Tanh'. We kiezen de laatste dagen onze restaurants uit via 'tripadvisor' waar je een 'relatieve' rangschikking kan zien per gebied of stad waar het goed vertoeven is. Het eten was goed maar ook niet meer dan dat. We hebben al beter gegeten. Omdat er een grote groep gereserveerd had om 19.30 zijn we ons dessertje in de vorm van een fruitshake aan de overkant gaan drinken in 'Café 13'. Maud had wat gegoogled en dit café gevonden. De shakes en de aankleding van het café waren dik in orde. Hierna terug naar het hotel gewandeld. Hopelijk kan er deze nacht wel wat geslapen worden door het vele (Chinese) geluid.